ما و این روز هایمان

این روزها با خودم فکر میکنم چه خوب شد که بنزین گران شد

نه که مرفه بی درد باشم و ککم هم نگزد که قرار است همه چیز به قیمت پول خون اجدادمان باشد

اینطور هم نیست که آدم خیلی با کلاسی باشم و از قضا طرفدار پر و پاقرص محیط زیست باشم و بگویم ماشین کمتر هوای بهتر

ولی این روزها که اینترنت قطع  هست (برای ما هنوز قطع است) فرصت دیدن خودمان را داریم،انقدردر پیچاپیچ اینستاگرام و یوتیوب و غیره وذلک گم شدیم که پیدا کردنمان کار خداست

حالا همگی میگوند که ما مفید استفاده میکنیم و جهت ارتباطات جمعی و فلان و بهمان

ولی خودمانیم فکر کنید چندساعت از عمرمان میتوانست بهتر باشد

کنار خانواده باشیم ، یا یک کار مهم کرده باشیم یا اصلا هیچکدام به خودمان فکر کنیم

فکر میکنم ما جماعت جدید بیشتر خرقه فیلسوفان و عارفان به تن داریم و حرف های بزرگ و دهن پر کن میزنیم ولی ما حتی خودمان را هم نمیشناسیم هزاران هزار اطلاعات دریافت میکنیم که اصلا نمیدانیم کجا به کارمان می آید خیلی هایشان واقعا کاربردی ندارند

ما در بمباران اطلاعاتی هستیم ولی مسایل مهم زندگی که به آنها نیاز داریم را نمیدانیم ما به خودمان و کشف درونمان نیاز داریم ما به کشف انسانیت گم شده نیازمندیم

در زندگی جدید همه ما در ویترین زندگی میکنیم

ببینید من چقدر کتاب خواندم

ببینید کدام دانشگاه هستم

ببینید چقدر ماشین گرانی دارم

ببینید من چقدر عارفم کمانچه میزنم و عطار میخوانم و چه و چه

ببینید من چقدر قشنگ دلمه پختم این فوت کوزه گری منه

مرا با روپوش پزشکی ام ببینید

ببینید من چقدر نهیلیسمم چون قهوه میخورم و صادق هدایت میخوانم

ببینید من چقد خوشبختم من وعشقم یهویی

ببینید من چقدر فیلسوفم چون نظریات کانت را دنبال میکنم

ببینید ببینید ببینید

خسته نشدیم از دیدن ها؟؟

یکم زندگی لازم داریم همه ی مان

ما مانکن نیستیم قرار بود آدم باشیم

کمتر ببینیم و بیشتر زندگی کنیم